capricorn male sextrology turn ons
Podział kosztów to proces, w którym co najmniej dwa podmioty współpracują ze sobą, aby zapewnić oszczędności, których jeden sam nie byłby w stanie uzyskać. Takie partnerstwa mogą być realizowane w celu realizacji dowolnej liczby celów biznesowych – zwiększenie ekspozycji rynkowej, dostęp do technologii, zmniejszenie wydatków dzięki oszczędnościom wielkości zakupów lub redukcji kosztów itp. – ale oszczędności kosztów są zwykle głównym elementem tych ustaleń. Partnerstwo w zakresie podziału kosztów może być realizowane w wielu różnych obszarach operacyjnych, od marketingu, przez transport, po badania i rozwój. Jest to ulubione narzędzie wielu małych przedsiębiorstw o ograniczonych zasobach finansowych.
Partnerstwo z podziałem kosztów może być zawarte przez firmę z innymi firmami, z jej własnymi pracownikami i/lub ze swoimi klientami i klientami. Każdy z tych typów podziału kosztów omówiono poniżej.
PODZIAŁ KOSZTÓW BIZNES DO BIZNESU
Tradycyjnie partnerstwo z podziałem kosztów miało na celu rozwiązanie, w którym jedna lub więcej firm współpracuje w celu uzyskania pewnego rodzaju oszczędności. Stosunkowo niewiele uzgodnień dotyczących podziału kosztów zostało wdrożonych w odniesieniu do faktycznej produkcji towarów lub realizacji usług. Zamiast tego większość planów podziału kosztów dotyczy marketingu i reklamy. „Dzisiejsze partnerstwa w zakresie marketingu bezpośredniego osiągają imponujące wyniki w zakresie kosztów i korzyści” – stwierdził Myron Gould in Marketing bezpośredni . Wymienił trzy główne zalety związane z partnerstwami z podziałem kosztów w tym obszarze operacyjnym:
- Umożliwiają one marketerom sprostanie wyzwaniom konkurencji związanym z rosnącymi kosztami podstawowych produktów marketingu bezpośredniego, takich jak opłaty pocztowe i papier.
- Pomagają marketerom zmniejszyć bezpośrednie wydatki na pocztę, ponieważ koszty są dzielone.
- Ich skuteczność wzmacnia rozwój narzędzi technologicznych i alternatyw dla mediów.
Gould przytoczył ten ostatni czynnik jako szczególnie ważny dla firm, które chcą zaangażować się w efektywny podział kosztów. „Komputery zmieniły branżę [marketingową] i dały początek możliwościom partnerstwa. Dzisiejsze, oparte na komputerach partnerstwa umożliwiają nam docieranie do wykwalifikowanych odbiorców i list segmentów, jak nigdy dotąd. Wiele z naszych alternatywnych programów marketingu bezpośredniego tradycyjnie stosuje podejście rozgłoszeniowe — docierając do szeroko zdefiniowanych segmentów. Obecnie partnerstwa oferują kwalifikowaną segmentację, ukierunkowaną na węższe, jasno określone segmenty stylu życia i demograficzne. Postęp techniczny w nadruku i wstawianiu daje również większe możliwości dostosowywania opakowania i oferty.' s.
Znalezienie partnera do współdzielenia kosztów
„Nie ma żadnych zasad, standardów ani granic, które ograniczałyby twoją wizję podczas poszukiwania partnera. Wspólne cele powinny raczej kierować twoją „pogonią za wizją” – napisał Gould. „Partnerstwo może być tworzone w sektorach zysku i non-profit, w tej samej lub różnych branżach, w ramach różnych działów tej samej firmy oraz w podobnych segmentach rynku/demografii w branżach niekonkurencyjnych”.
Wielu właścicieli małych firm poszukuje sojuszników wyłącznie w celu zapisania oszczędności w kosztach operacyjnych. Jest to całkowicie słuszny sposób postępowania, ale przedsiębiorcy powinni zadbać o to, aby ostateczna umowa była uczciwa i jednoznacznie określała warunki umowy. Rzeczywiście, należy nalegać na pisemne umowy partnerskie, które określają zobowiązania każdego partnera w zakresie wydatków. Oprócz omawiania kwestii podziału kosztów, dokumenty te mogą również zawierać szczegóły dotyczące uzgodnionych procedur i przepływu pracy, parametrów odpowiedzialności i mechanizmów pomiaru wyników zarówno w trakcie, jak i po zakończeniu projektu. Jak zauważył Gould, starannie opracowane propozycje „pomogą złagodzić obawy związane z utratą kontroli i ustrukturyzować partnerstwo dla obopólnych korzyści. Kiedy partnerstwo zaspokaja potrzeby konsumentów za pomocą nowej, ekscytującej oferty lub programu o wartości dodanej, ryzyko dla wszystkich zaangażowanych jest minimalizowane”.
Oprócz dopilnowania, aby umowy o podziale kosztów były wystarczająco udokumentowane, właściciele małych firm powinni przy podejmowaniu decyzji rozważyć ewentualne inne korzyści związane z alternatywnymi partnerami. Gould zauważył na przykład, że większa firma może zapewnić małej firmie cenny dostęp do technologii i szkoleń, podczas gdy mniejsza firma może zyskać bardzo pożądany współczesny wizerunek rynkowy. Idealnie byłoby, gdyby właściciel małej firmy mógł znaleźć partnera, który nie tylko może mu pomóc w zabezpieczeniu oszczędności w jednym lub kilku aspektach działalności biznesowej, ale także zapewni dodatkowe korzyści.
Ustalenia dotyczące podziału kosztów i Urząd Skarbowy
Internal Revenue Service (IRS) utrzymuje pewne zasady dotyczące alokacji kosztów w umowach o podziale kosztów w ramach grup biznesowych. Zgodnie z IRS porozumienie o podziale kosztów definiuje się jako umowę, na mocy której koszty wytworzenia wartości niematerialnych są dzielone proporcjonalnie do racjonalnie oczekiwanych korzyści, jakie odniesie każda jednostka. Takie ustalenia muszą obejmować co najmniej dwóch uczestników; zapewnić metodę obliczania udziału każdego kontrolowanego uczestnika w kosztach rozwoju wartości niematerialnych, w oparciu o czynniki, co do których można racjonalnie oczekiwać, że odzwierciedlają udział każdego uczestnika w przewidywanych korzyściach; przewidywać korekty udziałów kontrolowanego uczestnika w kosztach niematerialnych i prawnych w celu uwzględnienia zmian warunków ekonomicznych oraz działalności gospodarczej i praktyk uczestników; i być odnotowane w aktualnym dokumencie, który zawiera szczegółowe informacje o specyfice uzgodnienia.
IRS ustanowił „bezpieczną przystań” dla rzeczywistych korzyści, które odbiegają od szacunków, ale tylko wtedy, gdy różnica jest mniejsza niż 20 procent. Przy alokacji niematerialnych kosztów rozwoju w ramach umowy o podziale kosztów konieczne jest przewidzenie udziału uczestnika w przewidywanych korzyściach. Udział ten jest następnie porównywany z przydzielonym uczestnikowi udziałem w całkowitych kosztach. Jeśli te akcje nie są równe, IRS ma prawo do odpowiedniej korekty. Korzyści obejmują dodatkowe generowane dochody i koszty zaoszczędzone dzięki wykorzystaniu wartości niematerialnych.
PODZIAŁ KOSZTÓW Z PRACOWNIKAMI
Spowolnienie gospodarcze na początku XXI wieku w połączeniu z prawie 10-procentowym rocznym wzrostem kosztów świadczeń zdrowotnych stworzyło sytuację, w której wiele firm czuje się zmuszonych do przerzucania przez długi czas coraz większej części kosztów ubezpieczenia zdrowotnego na pracowników. To przesunięcie kosztów jest określane w świecie biznesu jako podział kosztów opieki zdrowotnej. Próbując obniżyć koszty świadczeń pracowniczych, wiele firm zaczęło zwiększać procent kosztów składek, które musi ponieść pracownik. Odbywa się to często poprzez zwiększenie kwoty współpłacenia, którą pracownicy muszą płacić za wizyty lekarskie i leki na receptę. Może to również nastąpić poprzez bezpośrednie zwiększenie procentu składki płaconej bezpośrednio przez pracownika za jego ubezpieczenie. Tak czy inaczej, jest to środek podziału kosztów, który zmniejsza koszty firmy, przenosząc je na pracowników.
PODZIAŁ KOSZTÓW Z KLIENTAMI
Każdy, kto złożył huśtawkę lub stolik komputerowy, wlał benzynę do swojego samochodu lub pobrał poprawkę do oprogramowania komputerowego, uczestniczył w porozumieniu o podziale kosztów. ZA Magazyn CIO artykuł omawiający zasady skutecznej samoobsługi wyjaśnia ten trend w ten sposób: „¦ firmy chętnie korzystają z darmowej puli pracowników klientów, których można przekonać do pomocy. Dzięki samoobsłudze organizacje były w stanie obniżyć koszty pracy, zwiększyć przychody z zamówień towarów, których nie ma w magazynie, lub zwiększyć lojalność klientów, którzy cenią szybszą obsługę”.
Coraz częstsze korzystanie z rozwiązań samoobsługowych w placówkach handlowych i instytucjach finansowych odzwierciedla rosnącą popularność środków podziału kosztów, które dzielą koszty z klientami. Aby ustalenia te były skuteczne, muszą być postrzegane przez klienta jako korzystne, przynajmniej na wczesnym etapie. Klient może otrzymać obniżoną cenę za rezerwację własnego biletu lotniczego lub montaż mebla. Klient może zaoszczędzić czas, korzystając z pasa samoobsługowego i poczuć, że rekompensuje to wysiłek. Ważne są również narzędzia oferowane klientowi do wykonywania tych samoobsługowych zadań. Muszą być intuicyjne. „Jeśli interfejs jest zagmatwany, ludzie nie będą tam stać i rozgryźć tego. Po prostu zniknęły” – wyjaśniła Francie Mendelsohn, prezes Summit Research Associates, w Magazyn CIO artykuł. Jeśli transakcja jest łatwa, a klient jest przekonany, że otrzymuje wartość równą lub większą niż włożony wysiłek, partnerstwo z klientami z podziałem kosztów może być sposobem na zaoszczędzenie przez firmy.
BIBLIOGRAFIA
Baldwin III, Arthur L. „Cena choroby: podział kosztów i świadczenia zdrowotne”. Świadczenia medyczne . 15 listopada 2005 r.
Clift, Vicki. „Małe firmy korzystają z partnera promocyjnego”. Wiadomości marketingowe . 23 września 1996 r.
Dicker, Adrian JW „Ostateczne przepisy dotyczące podziału kosztów”. Doradca podatkowy . Maj 1996.
how to win back a gemini woman
Dragoni, Alicjo. „Sześć prostych zasad skutecznej samoobsługi”. Magazyn CIO . 15 października 2005 r.
Fitzgerald, Kevin R. „Zastrzeżone informacje — czy dostawcy powinni się nimi dzielić?” Nabywczy . 3 października 1996 r.
Gould, Myron. „Partnerstwo dla zysku — jak osiągnąć imponujące wyniki w zakresie kosztów i korzyści”. Marketing bezpośredni . Luty 1997.
Hanson, Don R. i Maryanne M. Mowen. Zarządzanie kosztami . Piąta edycja. Thomson Południowo-Zachodnia, 2005
„Podział kosztów opieki zdrowotnej”. Raport Kontrolera . Sierpień 2005.
Kaplana, Todda R. i Davida Wettsteina. „Podział kosztów: wydajność i wdrożenie”. Czasopismo Ekonomii Matematycznej . grudzień 1999.
